#حدیث_نفس

همین که آدمی کمی از دهه‌ی چهارم عمرش فاصله می‌گیرد ، آرام می‌شود. ذهنش دیگر پی هرچیزی خودش را خسته نمی‌کند. سهلگیر می‌شود .دوست دارد بیش‌تر به کارش بیندیشد نه به افراد.. دوست دارد با آنکه در جمع است به سکوتش به تنهایی‌اش احترام بگذارند. گاه به مرگ عمیق‌تر از قبل می‌اندیشد و به موازاتش به بی ارزشی دنیا و مافیها. برای همین اندیشه ،خودش را برای رسیدن به دنیا زیاد خسته نمی‌کند. یک طورایی قانع می‌شود به رزق مقدرش.

آخرین مطالب این وبلاگ

مطالب پیشنهادی

آخرین مطالب سایر وبلاگ ها